به نظر می رسد دنیای ما، سوگیری مثبتی به سمت برونگرایی دارد. حداقل در حوزه ی مدیریت و کسب و کار و فروش و مهارتهای فردی، بسیاری از کسانی که شناخت دقیق علمی و تجربه ی کافی در حوزه ی مدیریت و پرورش انسانها ندارند، برونگرایی را به عنوان یک نقطه قوت و درونگرایی را به عنوان نقطه ضعف مطرح می کنند و تلاش دارند با انواع تمرین ها و آموزش ها، همه جهان را به سمت برونگرایی سوق دهند.
به همین دلیل، به بهانه های مختلف، به بحث درونگرایی مراجعه می کنیم و در مورد درونگراها صحبت می کنیم. شاید به سهم خودمان بتوانیم کمی تعادل را به سمت درونگراها، که به هر حال بخش بزرگی از جامعه ی انسانی را تشکیل می دهند، بازگردانیم. آنچه در اینجا می خوانید اقتباس شده از مطلبی است که در سایت Fastcompany در مورد نحوه برخورد با درونگراها منتشر شده است. بدیهی است که مانند بسیاری از نام گذاری ها و طبقه بندی های دیگر در حوزه ی انسانی، ما در مورد یک طیف صحبت می کنیم و هر یک از ما ترکیبی از این دو روحیه را دارد که البته، به یکی از این دو، نزدیک تر است.
درونگراها، بر خلاف برونگراها، زمانی که در جمع حضور دارند، انرژی از دست می دهند. برونگراها، هر زمان احساس کنند که به اندازه ی کافی انرژی و انگیزه ندارند، می توانند با حضور در جمع ها، مهمانی ها، حرف زدن با غریبه ها در خیابان و کافی شاپ، تلاش برای دوست شدن با افراد ناشناس در فیس بوک و شبکه های اجتماعی، دوباره انرژی به دست بیاورند.
این در حالی است که یک فرد درونگرا، ممکن است با خلوت کردن محیط خود، مدتی فکر کردن، کتاب خواندن و هرگونه فعالیت های انفرادی (Solo Activities) انرژی به دست بیاورد. فرد درونگرا در یک مهمانی خسته می شود و انرژی از دست می دهد. ترجیح می دهد در جمعی باشد که قبلاً آنها را بشناسد. اگر در فیس بوک و اینستاگرام و سایر شبکه های اجتماعی، درخواست های متعدد دوستی و ایجاد رابطه را ببیند، دچار استرس می شود. برای پذیرش یا عدم پذیرش هر یک از درخواست ها، ساعت ها فکر می کند. با دوستان خود مشورت می کند. شرودر جونز، به شوخی می نویسد: در مدتی که یک درونگرا درباره ی تایید یا عدم تایید یک درخواست دوستی در فیس بوک تصمیم می گیرد، یک برونگرا، رابطه ی عاطفی کاملی ساخته و تثبیت کرده و شاید حتی آن را به پایان هم رسانده باشد!
با توجه به اینکه «منبع انرژی درونگراها برای تعاملات اجتماعی محدود است»، ممکن است در مقابل حضور در گروه های اجتماعی مقاومت داشته باشند.
درونگراها، گاهی اوقات به برونگراهایی که اصرار دارند آنها را با خود به مهمانی و پارک و جلسه و کافی شاپ ببرند، به چشم شکارچیانی نگاه کنند که می خواهند آنها را شکار کرده و جان (انرژی) آنها را بگیرند.
البته به خاطر داشته باشیم که اینکه کسی درونگرا است به آن معنا نیست که تحت هیچ شرایطی به همراه بودن با دیگران نیاز و علاقه ندارد. تنها نکته ای که مهم است این است که «تعامل اجتماعی برای این افراد، گرانقمیت است» و ترجیح می دهند این منبع ارزشمند انرژی گرانقیمت را به هر دلیلی و برای هر کسی و در هر موقعیتی هزینه نکنند.
کسی را به خاطر (یا به جرم!) درونگرا بودن از روابط اجتماعی حداقلی محروم نکنید.
درست است که یک درونگرا حوصله ی احوال پرسی و بحث های طولانی را ندارد. اما وقتی چنین فردی وارد جمع می شود، همچنان به او سلام کنید، با گرمی لبخند بزنید و با لحن برخورد و زبان بدن، این امنیت ذهنی را ایجاد کنید که این سلام و احوال پرسی کوتاه، قرار نیست به یک گفتگوی طولانی و خسته کننده منتهی شود.
اگر طرف مقابل شما، به گفتگو علاقمند باشد، با این احساس امنیت، خودش با علاقه و رغبت وارد فضای گفتگو خواهد شد.
تا زمانی که از شما خواسته نشده، وارد فضای شخصی آنها نشوید. نگذارید انرژی تعامل اجتماعی آنها، بی دلیل هزینه شود. لازم نیست بپرسید که به دنبال چه کتابی می گردند. اگر لازم باشد از شما خواهند پرسید. اگر هم می خواهید کمک کنید، همینکه بگویید: «اگر کمکی لازم بود به من بگو» کافی است. اینکه بالای سر آنها بایستید و تلاش کنید که یاریشان کنید، بیشتر از ایجاد احساس مثبت، برای آنها آزاردهنده خواهد بود.
حتی اگر هدف شما ایجاد دوستی و رابطه باشد، احترام گذاشتن به این فضای شخصی و ایجاد امنیت ارتباطی، شانس بیشتری را برای ورود به فضای امن افراد درونگرا، برای شما ایجاد خواهد کرد.
حالا یک بار دیگر رفتار روزهای گذشته خود را با افراد درونگرایی که در اطراف شما هستند مرور کنید. تا چه حد به آنها احساس خوب داده اید؟ تا چه حد انرژی تعامل اجتماعی آنها را حرام کرده اید؟
حالا به سراغ دوستان درونگرای خود بروید. آنها را برای لحظه ای کوتاه، بدون اینکه حرف و توضیحی داشته باشید در آغوش بگیرید و به خاطر داشته باشید که این برونگراها هستند که دوست دارند برای دلیل هر رفتاری، توضیح بدهند و توضیح بشنوند. درونگراها معنای رفتارهای ما را بدون کلمات هم می فهمند.
به خاطر داشته باشید که هنگام در آغوش کشیدن دوستان و نزدیکانتان، ملاحظات شرعی و قانونی را هم رعایت کنید!
افکارشان
در باره بهترین و مقتصد ترین شیوه های زندگی است. شگرد دیگرش برای دست
یافتن به توصیه های کمابیش واقع بینانه این بوده است که نکته هایی که بر
شمرده، ترکیبی است از ۶۰۰ ایمیل که خوانندگان مجله برایش فرستاده اند. حاصل
اینکار، 7 درسی شده است که هر فردی باید پیش از 30 سالگی یاد بگیرد.
